-
@ Buka...?
2025-05-09 06:57:28
Dzieci chłoną nie tylko to, co się mówi, ale przede wszystkim to obserwują zachowania doroslych. Chłopcy uczą się bliskości i męskości nie przez teorie, lecz przez obserwację ojca: czy potrafi mówić o emocjach? Czy szanuje matkę? Czy jest obecny, nie tylko fizycznie, ale i emocjonalnie?
A depresja jest trudna, zwłaszcza u mężczyzn. Mężczyzna postrzega depresję jako stan kompromitujący i zawstydzający, więc najczęściej pozostaje nierozpoznana ani przez niego, ani przez jego otoczenie.” (Terrence Real „Nie chcę o tym mówić. Jak przerwać dziedziczenie męskiej depresji ")
Psychoterapeuci podpowiadają konkretne kroki, jak przerwać przekazywanie niekorzystnych wzorców . :
" - Zamiast kontrolować – poczuj. Mężczyźni często byli uczeni tłumienia emocji. Tymczasem to właśnie dostęp do uczuć, takich jak złość, czułość czy smutek, buduje autentyczne relacje.
- Ulecz rany z dzieciństwa. Syn nie potrzebuje ojca idealnego. Potrzebuje ojca obecnego. Romanelli przypomina, że emocjonalny chłód i nieprzepracowane traumy często zamieniają się w kontrolę. A ta zabija więź. Im bardziej zadbasz o swoje wewnętrzne dziecko, tym mniej będziesz karał własnego syna.
- Zmień zasady gry. Zamiast dziedziczyć milczenie i emocjonalny chłód po swoim ojcu, postaw na hojność emocjonalną i bliskość. „Patriarchat opiera się na niedoborze – władzy, miłości, uwagi. Jeśli nie przerwiemy tego schematu, przekazujemy go dalej” – zauważa ekspert.
Bądź prawdziwym partnerem. Syn patrzy i uczy się, jak wygląda miłość między dorosłymi. Jeśli widzi pogardę, nauczy się pogardy. Jeśli zobaczy czułość i empatię – zyska model zdrowej bliskości.
- Zazdrość? Nie ukrywaj – przekształć. Zazdrość o więź syna z matką jest częstsza, niż się wydaje. Nie chodzi o to, by ją ignorować, ale by ją zrozumieć i... nie działać pod jej wpływem.
- Dostrzeż w synu nie siebie, ale jego. Syn nie musi realizować twoich niespełnionych ambicji. Nie jest przedłużeniem ciebie. Jest osobnym człowiekiem i zasługuje, by być widzianym takim, jakim jest.
- Zamień sarkazm na szacunek. Chłopcy uczą się komunikacji od ojców. Ironia i kpina uczą ukrywania się. Ciepło i szczerość – odwagi w byciu sobą.
- Bądź świadomy. Reaguj jako dorosły, nie jako zraniony chłopiec. Zamiast dominować – pytaj. Zamiast krytykować – bądź mentorem. Ojcostwo to nie teatr własnego ego, ale przestrzeń do wzrostu obu stron."
https://zwierciadlo.pl/parenting/rodzice/549510,1,dlaczego-niektorzy-ojcowie-rywalizuja-z-wlasnymi-synami-terapeuta-tlumaczy-jak-przerwac-ten-niszczacy-schemat.read?