-
@ Just So Be It
2025-05-24 03:25:05Ep 228 "วิชาชีวิต"
คนเราเมื่อเกิดมาแล้ว ไม่ได้หวังแค่มีชีวิตรอดเท่านั้น แต่ยังปรารถนา "ความเจริญก้าวหน้า" และ "ความสุขในชีวิต"
จึงพากันศึกษาเล่าเรียนเพื่อให้มี "วิชาความรู้" สำหรับการประกอบอาชีพ โดยเชื่อว่า การงานที่มั่นคงย่อมนำ "ความสำเร็จ" และ "ความเจริญก้าวหน้า" มาให้
อย่างไรก็ตาม...ความสำเร็จในวิชาชีพหรือความเจริญก้าวหน้าในชีวิต ไม่ได้เป็นหลักประกันความสุขอย่างแท้จริง
แม้เงินทองและทรัพย์สมบัติจะช่วยให้ชีวิตมีความสุข สะดวก สบาย แต่ไม่ได้ช่วยให้สุขใจในสิ่งที่ตนมี หากยังรู้สึกว่า "ตนยังมีไม่พอ"
ขณะเดียวกันชื่อเสียงเกียรติยศที่ได้มาก็ไม่ช่วยให้คลายความทุกข์ใจ เมื่อต้องเผชิญปัญหาต่างๆ นาๆ
ทั้งการพลัดพราก การสูญเสียบุคคลผู้เป็นที่รัก ความเจ็บป่วย และความตายที่ต้องเกิดขึ้นกับทุกคน
ยิ่งกว่านั้น...ความสำเร็จในอาชีพและความเจริญก้าวหน้าในชีวิต ล้วนเป็น "สิ่งไม่เที่ยง" แปรผันตกต่ำ ไม่สามารถควบคุมได้
วิชาชีพทั้งหลายช่วยให้เราหาเงินได้มากขึ้น แต่ไม่ได้ช่วยให้เราเข้าถึง "ความสุขที่แท้จริง"
คนที่ประสบความสำเร็จในวิชาชีพไม่น้อย ที่มีชีวิตอมทุกข์ ความเครียดรุมเร้า สุขภาพเสื่อมโทรม
หากเราไม่อยากเผชิญกับสิ่งเหล่านี้ ควรเรียน "วิชาชีวิต" เพื่อเข้าใจโลก เข้าใจชีวิต รู้เท่าทันความผันแปรไปของสรรพสิ่ง
วิชาชีวิต...เรียนจากประสบการณ์ชีวิต เมื่อมีปัญหาต่างๆ ขอให้คิดว่า คือ "บททดสอบ"
จงหมั่นศึกษาหาบทเรียนจากวิชานี้อยู่เสมอ สร้าง "ความตระหนักรู้" ถึงความสำคัญในการมีชีวิต
ช่วงที่ผ่านมา เมื่อมีปัญหาฉันไม่สามารถหาทางออกจากทุกข์ได้เศร้า เสียใจ ทุรน ทุราย สอบตก "วิชาชีวิต"
โชคดีครูบาอาจารย์ให้ข้อคิด กล่าวว่า เป็นเรื่องธรรมดาหากเรายังไม่เข้าใจชีวิต ทุกสิ่งล้วนผันแปร เกิด-ดับ เป็นธรรมดา ท่านเมตตาส่งหนังสือเล่มนี้มาให้
เมื่อค่อยๆ ศึกษา ทำความเข้าใจ นำความทุกข์ที่เกิดขึ้นมาพิจารณา เห็นว่าเมื่อ "สอบตก" ก็ "สอบใหม่" จนกว่าจะผ่านไปได้
วิชาทางโลกเมื่อสอบตกยังเปิดโอกาสให้เรา "สอบซ่อม" วิชาทางธรรมก็เช่นเดียวกัน หากเจอปัญหา อุปสรรค หรือ ความทุกข์ถาโถมเข้ามา ขอให้เราตั้งสติ ว่า จะตั้งใจทำข้อสอบนี้ให้ผ่านไปให้จงได้
หากเราสามารถดำเนินชีวิตด้วยความเข้าใจ เราจะค้นพบ "วิชาชีวิต" ที่สามารถทำให้หลุดพ้นจากความทุกข์ได้แน่นอน
ด้วยรักและปรารถนาดี ปาริชาติ รักตะบุตร 21 เมษายน 2566
น้อมกราบขอบพระคุณพระ อ.ไพศาล วิสาโล เป็นอย่างสูง ที่ท่านเมตตา ให้ข้อธรรมะยามทุกข์ใจและส่งหนังสือมาให้ จึงตั้งใจอยากแบ่งปันเป็นธรรมทาน