-
@ Bitcoin ba kamo?
2025-06-10 09:12:13
Inisyal na Pagkonekta sa Bitcoin Network
Puntahan na natin ang protocol ng Bitcoin network. Kagaya ng nabanggit sa peer sampling service, may paraan sa pagkonekta ng makaunang beses sa ibang nodes. Mula roon, makakaipon ng maraming addresses base sa matatanggap mula sa ibang nodes; subalit may nakatakdang maximum na aktibong koneksyon. Ang Bitcoin ay umaasa sa TCP para sa maasahang pagpasa ng mensahe.
Sa mga susunod na posts sa paksang ito, buurin natin ang mga batayan ng network galing sa source code mismo ng Bitcoin, partikular na ang napapaloob sa net.h, net.cpp, addrman.h at addrman.cpp.
Inisyal na pagkonekta
Ang bagong node na sumasali sa network ay kokonekta sa DNS seeds. Ang mga DNS seeds ay kasama sa code ng Bitcoin Core. May mga DNS seeds na matagal nang naka-hard code sa Bitcoin Core, pero maaari itong mabagu-bago ng komunidad sa kada update ng version. Syempre, hindi naman pwedeng asahan na tatagal higit pa sa buhay ng mga may-ari ng DNS seeds ang mga iyon.
Kapag ang isang node ay nakakonekta na dati sa network, uunahin muna nitong humanap ng koneksyon sa mga address na nasa memorya. Kaya, kapag ang node ay may < 1000 node address sa memorya, may 11 segundong delay bago kumonekta sa DNS seeds. Ang <1000 nodes ay kinokonsiderang “few” peers. Kapag 1000 pataas, ito ay “many” peers. Sa lagay na iyon, 5 minuto naman ang delay bago subukang kumonekta sa DNS seeds. Kapag few ang peers, 3 DNS seeds ang pagtatanungan ng isang node.
Isa pang paraan kung sakaling walang makonektahang node mula sa DNS seeds matapos ang 60 segundo, ay ang paghahanap sa fixed seed nodes. Ito ay mga hard coded na mga identifier ng nodes na aktibo nung panahong nilabas ang partikular na bersyon ng Bitcoin Core.
Ang pagkonekta ng isang node sa peer ay nag-uumpisa sa pagpadala ng “version” na mensahe. Ang nakatanggap ng ganitong mensahe ay dapat magpadala rin ng version. Matapos iyon, magpapadala na sa isa’t isa ng “verack” na mensahe. Ibig sabihin nun ay acknowledgment o pagkilala sa bersyon ng node na nagpadala. Ito na ang hudyat ng matagumpay na koneksyon ng 2 nodes.
Unang pagkonekta (initial handshake) ng mga peers
Ang unang hihingin ng isang node ay address ng iba pang peers. Magpapadala ito ng “getaddr” (get address) request. Ang makakatanggap na node ay reresponde ng “addr” (address) o “addrv2” (address version 2). Naglalaman ito ng bilang ng IP addresses at ng listahan nito. Ang addrv2 ay may ibang encoding ng mga network address at sumusuporta sa mas mahaba sa 16 bytes. Ang addr o addrv2 na mensahe ay hanggang 1,000 addresses ang pwedeng ipadala. Samantala, ang isang node ay maaaring tumanggap ng hanggang 5,000 IP addresses.
Ang pagpadala ng bultuhang mga address ay gagawin kada 15 minuto. At ang peer timeout ay 60 segundo, ibig sabihin, ipagpapalagay na may problema sa koneksyon kaya ititigil muna ang pagpapadala. Kapag umabot sa 20 minuto na walang sagot, tuluyan nang magdidiskonekta sa node. Ang 20 minuto ang hangganan din ng paghihintay sa ping at pong na sagutan ng nodes, bago putulin ang koneksyon.
Sa paglaon, ang isang node na nananatiling konektado ay maaaring magpadala ng addr o addrv2 ng kusa sa mapipiling random na koneksyon. Ibig sabihin, hindi lang sagot sa getaddr request ang addr at addrv2. Basta, ang bawat protocol na mensahe ay hindi lalagpas sa 4MB.
Ang default na dami ng koneksyon sa mga peers ay hanggang 125. Maaari itong baguhin ng sadya, pero hindi nirerekomenda. 8 ang maximum na outgoing nodes na may “full relay,” kaya ang natitirang 117 ang hangganan sa incoming nodes. Ang minimum na outbound connections ay 2, kaya hanggat hindi ito naaabot, patuloy lang ang paghahanap ng bagong saltang node sa mga seed nodes.
Ibalik lang natin sa pangkalahatang konsepto ng gossip protocol: ang aktibong koneksyon ng isang node (125 man o hindi) ang kanyang aktibong partial view. Samantalang ang pwedeng umabot sa halos 5000 address sa memorya nito ang passive partial view ng node.
May nagawang paraan ang mga developers para maprotektahan ang node mula sa partition attack. Ang partition attack ay kung saan ang isang node ay ihihiwalay ng umaatake sa tamang impormasyon ng network. Pupunuin ang memorya ng node ng mga address ng malisyosong nodes. Kaya pag ang biktima ay nag-restart, ang kokonektahan nito ay puro masasamang nodes, na magdudulot sa pagkakahiwalay sa tamang network.
Paano na? Bukod sa 8 full relay na outgoing nodes, may 2 block-relay-only connection na pinapanatili. Ang koneksyong ito sa 2 nodes ay hindi ginagamit sa pagpasa ng IP address at mga transaksyon. Dahil dito, ang koneksyon ay mahirap matunton ng mga masasamang loob. Ang block-relay-only connections ay ginagamit ding anchor connections, o mga uunahing koneksyon matapos mag restart. Kaya hanggat may honest o tapat na node na konektado sayo, hindi mahihiwalay ang iyong node sa tamang impormasyon ng network. Ang block-relay-only connection loop ay pinapatakbo kada 5 minuto.
Mayroon ding ginagawang ASmap health check kada 24 oras. Ang AS o Autonomous System ay malaking network o grupo ng networks, na kontrolado ng isang administrasyon, mapa pribado, publiko o gobyerno. Ang layunin ng ASmap health check ay maiwasang galing lang sa 1 AS ang mga peers na kinokonektahan ng isang node. Kaugnay dito, sinusubukan ding kumonekta sa ibang peer sa ibang network ang node, kada 5 minuto.
Mayroon ding feeler connection na sinusubukan kada 2 minuto. Ito ay kaugnay na sa pag-aayos ng mga IP address sa loob ng memorya ng node.